სიზიფე აბსურდის გმირია. ის თავადაც აბსურდია, როგორც თავისი ვნებებით, ისე საკუთარი ტანჯვით. 

ღმერთების მიმართ უპატივცემულებამ, სიკვდილისადმი სიძულვილმა და სიცოცხლის ძლიერმა წყურვილმა მას ენით გამოუთქმელი სასჯელი მოუტანა, რომელშიაც მთელი მისი არსება ამაო მიზანს ემსახურება. 

ღმერთებმა სიზიფეს უზარმაზარი ლოდის მთის მწვერვალზე დაუსრულებლად ატანა მიუსაჯეს, საიდანაც ლოდი, მთელი თავისი სიმძიმით, უკან გორდება. გარკვეულ მიზეზთა გამო, მათ იფიქრეს, რომ არ არსებობს უნაყოფო და უიმედო შრომაზე საშინელი სასჯელი.